معماری

معماری بخشی هنر و بخشی علم است. به عنوان یک هنر، راهی برای ابراز خلاقیت به ما می‌دهد و به جامعه اجازه می‌دهد محیط و فضای زندگی خود را به گونه‌ای متفاوت و منحصر‌به‌فرد مشاهده، ایجاد و شکل دهد. همچنین به عنوان یک علم، نیاز‌های عملکردی ما را نیز در بر می‌گیرد و فضای زندگی و محیطی مناسب و راحت را برای ما فراهم می‌کند.

معماری علمی است که از سابقه ای دیرینه بهره مند است و در طول زمان دچار تغییرات زیادی شده و به همین علت که دائما در حال دگرگونی بوده، تعاریف آن هم تغییرکرده است.

باید توجه داشت که امروزه واژه « معماری » در دو معنای وابسته بکار می رود:

یکی معماری به عنوان «فرایند ساماندهی فضا» که اسم‌معنا شمرده شده‌است و به یک فعالیت آفرینشگر (خلاقانه) آدمی توجه دارد و بر پایه ی علمی-تجربی، هنر و فناوری ساخت پدید می آید. این برداشت بیشتر از سوی معماران صورت می گیرد.

دوم معماری به عنوان «دستاورد ساماندهی فضا» یا اثر معماری که اسم‌ذات شمرده شده‌است و به ساختمان‌هایی اشاره دارد که پیش از ساخت آنها این فرآیند پیموده شده‌است. این برداشت بیشتر از سوی باستان‌شناسان و مورخین معماری بکار می رود.

از نظر معنای لغوی معماری را برابر آبادگری، رازی گری، والادگر، بانی گر و مهراز در زبان فارسی یاد کرده اند که کلمه مهراز ، همان کلمه مهندس معمار به عبارت امروزی است .

Architect  واژه لاتین معمار می باشد که هم معنا با کلمه فارسی مهراز است.

در زبان عربی این واژه از ریشه عمر به معنای ، آبادی ، آبادانی و عمران استفاده می کنند و واژه بسیار آباد کننده همان معنای مهراز را دارد.

تعریف معماری ازدیدگاه بزرگان و فعالان و تأثیرگذاران آن:

ویلیام موریس(William Morris):

معماری شامل تمام محیط فیزیکی است که زندگی بشری را احاطه می‎کند و تا زمانی که عضوی از اجتماع متمدن هستیم، نمی‎توانیم از معماری خارج شویم، زیرا معماری عبارت است از مجموعه تغییرات و تبدیلات مثبتی که هماهنگ با احتیاجات بشر روی سطح زمین ایجاد شده است و تنها صحراهای دست نخورده از آن مستثنی هستند.

لوکوربوزیه (Le Corbusier):

اینکه معماری در لحظه‎ای از خلاقیت بوجود می‎آید، یک حقیقت انکارناپذیر است، زمانی که ذهن درگیر چگونگی تضمین استحکام یک ساختمان و نیز تأمین خواسته‎هایی برای آسایش و راحتی است، برای رسیدن به هدفی متعالی‎تر‎ از تأمین نیازهای صرفاً کارکردی برانگیخته می‎شود و آماده می‎گردد تا توانایی‎های شاعرانه‎ای را به معرض نمایش گذارد که ما را برمی‎انگیزانند و به ما لذت و سرور می‎بخشند.

میس‌ وندر روهه (Ludwig Mies van der Rohe):

معماری چیزی جز تمنای زمان برای فضایی زنده، متغیر و جدید نیست؛ درست است که معماری بر روی حقایق مسلم بنا گردیده است اما زمینه کار اساسی آن تسلط معانی است. معماری ارادۀ زمان است که به فضا تبدیل شده است.

لویی کان(Louis Kahn):

معماری وجود خارجی ندارد. تنها اثر معماری است که وجود دارد. معماری در ذهن موجود است. شخصی که یک کار معماری انجام می‎دهد، در حقیقت آن را به روح معماری عرضه می‎کند . . . روحی که سبک نمی‎شناسد، تکنیک نمی‎شناسد، متد نمی‎شناسد و تنها منتظر آن است که خود را به معرض نمایش بگذارد. بدین ترتیب معماری تجسم واقعیات غیر قابل سنجش می‎باشد.

مارکوس ویترویوس پولیو (Marcus Vitruvius Pollio):

معماری دارای سه خصوصیت استحکام، سودمندی و زیبایی است و این سه خصوصیت سه ضلع مثلث معماری است: معماری از سازواره، آرایش، تناسبات، پسندیدگی، هماهنگی، قرینگی، وابستگی و اقتصاد ناشی و نتیجه می‌شود .

یا در تعریفی دیگر می‌گوید : یکی از وسیع ترین شاخه های هنر و فناوری که در دنیای امروزی از ارزش و ارج بسیاری برخوردار می‌باشد، معماری است.

ویکتور هوگو (Victor Hugo):

معماری ایده‌های بزرگ انسانیت را در برگرفته است نه ‌فقط سمبل هر دینی، بلکه تفکر هر انسانی یک برگ از این کتاب وسیع را شامل می‌شود‌.

پیترایزنمن(Peter Eisenman):

معماری امروز ما باید منعکس کننده شرایط ذهنی و زیستی ما باشد و آنچه که در امروز ما ، مورد غفلت قرار گرفته بخشی از زندگی ما است.

آلوار آلتو (Hugo Alvar Henrik Aalto):

معماری علم نیست؛ فرایند ترکیبی عظیمی است که هزاران کارکرد معین انسانی را با هم تلفیق می‌کند و همان معماری باقی می‌ماند. نسبت آن ایجاد هماهنگی میان جهان مادی و زندگی انسانی است.

ژاک دریدا (Jacques Derrida):

معماری با فلسفه همراه است و کوششی است برای آن که پیوند بین خود و فلسفه را استوار سازد و آن را قابل تصور نماید.

ویلیام موریس(William Morris):

معماری شامل تمام محیط فیزیکی است که زندگی بشری را احاطه می کند و تا زمانی که عضوی از اجتماع متمدن هستیم، نمی توانیم از معماری خارج شویم، زیرا معماری عبارتست از مجموعه تغییرات و تبدیلات مثبتی که هماهنگ با احتیاجات بشر روی سطح زمین ایجاد شده است و تنها صحراهای دست نخورده از آن مستثنی هستند.

کامران افشارنادری:

معماری انتظامی است با طبیعتی پیچیده که مباحث مختلف از فلسفه و جامعه شناسی تا ریاضیات و تکنولوژی در آن مطرح می باشند.معماری به دلیل ارتباط مستقیم با زندگی عینی انسان ها، مملو از عناصر و فضاهایی است که دارای معنای عمیق فرهنگی و القا کننده احساساتی بسیار قوی می باشد. معماری بحث طراحی فرم است و نیازمند آن است که بین تأثیرات لحظه ای حسی و ادارک پایدار فضای هستی، تعادل برقرار کند.

سید هادی میرمیران:

معماری رد زمان است بر فضا . معماری فقط فضاست . حجم هم فضاست . حجم را اگر از بیرون نگاه کنیم یک نوع فضا می شود . ما معماری را با حجم می بینیم و با فضا درک می کنیم .

منصور فلامکی:

معماری یک پدیده ایست که برای زاده شدنش بذری لازم است و برای پروراندنش باید تغذیه شود، به هرکجا زاده شود، به رنگ خاک و به طعم آب همانجا در می آید و با گذر زمان می میرد و اگر دگرگون نشود،به تعالی نمی رسد. و در حقیقت امر، معماری می تواند ترجمان اندیشه ها و سلیقه ها و نیازهای انسانی شناخته شود که در لحظه ای خاص در زندگی دست به گل برده وبا آفرینش شکلی معین ، به بیانی مطلق ، به همان روزی که ساخته سخن گفته است.

داراب دیبا :

در شکل گیری معماری های جهان بدون شک ارزشهای فنا ناپذیر و جاویدان حضور دارند که فصل مشترک آن موجودیت انسان در زمین و جهان بینی اوست.

و

.

.

.